جمع پریشان

مرداد ماه سال قبل، در همین روزها بود که مدیرکل دفتر سازمان های مهندسی و تشکل های حرفه ای وزارت راه و شهرسازی، ضعف عمده در تشکل های صنعت ساختمان را این اعلام کرد که بین خودشان جلساتی برگزار نمیکنند و به هدف مشترکی فکر نمیکنند. سیدقوام الدین شاهرخی با بیان این که هر تشکلی برای تحقق اهداف و پیگیری امور صنف زیرمجموعه خود تلاش میکند، این تلاش ها را ارزشمند و مثبت ارزیابی کرده بود ولی تصریح کرده بود که این تلاش باید در چارچوب اهداف قابل تصور برای تمامی تشکل ها قرار بگیرد تا موجب همسویی آنها شود. اما حدود 40 روز پیش اولین چراغ را به این منظور هیات عمومی سازمان نظام مهندسی کشور روشن کرد که در قطعنامه پایانی اجلاسش، بندی را گنجاند و در آن از شورای مرکزی خواست تا با پیگیری تلفیق نظام فنی و اجرایی نظام مهندسی ساختمان، نظام فنی کاردانی و سایر نظامات مهندسی، زمینه را برای تشکیل نظام جامع ساخت و ساز فراهم نماید. اما واقعا تشکیل چنین نظامی که در برگیرنده تمامی تشکلها و انجمن های مرتبط با صنعت ساخت و ساز کشور باشد شدنی است؟ و اگر باشد مفید است؟ قطعا اینها اولین سوالات پیام ساختمان از مدیرکل دفتر سازمان های مهندسی و تشکل های حرفه ای وزارت راه و شهرسازی در دولت یازدهم خواهد بود.