70 هزار خورشید در یک جا

دانش پژوهان دانشگاه کارولینای شمالی شیوه نوینی برای بهبود ارتباطات بین پیل های خورشیدی انباشته، ارائه کرده اند که میتواند اثربخشی سلول های خورشیدی را افزایش و هزینه های تولید برق خورشیدی را کاهش دهد.این کشف به معنای آن است که سازندگان پیل های خورشیدی می توانند سلول های خورشیدی انباشته ای را بسازند که بتواند بدون از دست دادن ولتاژ در محل اتصال ها از عهده انرژیهای خورشیدی با شدت بالا برآیند و به طور بالقوه ای اثربخشی فرایند تبدیل را بهبود بخشند. پیل های خورشیدی انباشته، شامل چندین سلول خورشیدی است که روی یکدیگر انباشته شده اند. سلول های انباشته شده در حال حاضر اثربخش ترین سلول های موجود در بازار هستند و میتوانند تا 45 درصد انرژی خورشیدی جذب شده را به برق تبدیل کنند. البته برای موثر بودن، طراحان سلول های خورشیدی باید مطمئن شد که محل اتصالات بین این سلول های انباشته، هیچ انرژی خورشیدی را جذب نمیکنند و از سوی دیگر ولتاژ تولید شده توسط این سلول ها را نیز هدر نمیدهند- امری که به شکل تولید گرما نشان داده میشود.این کار بسیار مهم است چرا که شرکت های انرژی فوتوولتاییکی علاقمند به استفاده از لنزهایی برای متمرکزسازی انرژی خورشیدی هستند که نور خورشید را به اندازه انرژی 400 خورشید افزایش می دهد. اما اگر انرژی خورشیدی به طور چشمگیری افزایش یابد مثلا به 700 خورشید یا بیشتر؛ انرژی برق در محل اتصالات سلول های خورشیدی کنونی، هدر میرود. هر چه شدت انرژی خورشیدی بیشتر شود ولتاژ از دست رفته بیشتر میشود اثربخشی تبدیل انرژی خورشیدی به برق نیز کاهش می یابد. به گفتته این پژوهشگران اکنون یک محل اتصال ابداع شده که تقریباً مانع از اتلاف برق میشود حتی وقتی که سلول های خورشیدی انباشته روی هم در معرض انرژی معادل 70 هزار خورشید قرار بگیرند، بیش از میزان کافی برای اهداف عملی است زیرا بعید به نظر میرسد که لنزهای متمرکز کننده فعلی بیش از چهار یا پنج هزار خورشید انرژی جمع آوری کنند.با کمک این اختراع، سازندگان سلول های خورشیدی میتوانند سلول های انباشته ای بسازند که از عهده انرژی خورشیدی بیشتری، بدون از دست دادن ولتاژ در محل اتصال، برآیند. از این رو اثربخشی تبدیل انرژی خورشیدی به برق به طور بالقوه ای افزایش مییابد. این موضوع میتواند هزینه های کلی صنعت انرژی را کاهش دهد چرا که به جای ساخت سلول های خورشیدی بزرگ و گران قیمت، میتوان سلول های بسیار کوچک تری ساخت که با استفاده از لنزهای متمرکز کننده، انرژی خورشیدی شدیدتری را جذب و به برق تبدیل کنند، لنزهای متمرکز کننده نیز به نسبت ارزان قیمت هستند.