گرما را از زمین بخواهیم

خیلی دلم میخواهد بعضی وقت ها بلند فریاد بزنم و بگویم: آهای، گوش کنید!! من شهرم را دوست دارم، من کشورم را دوست دارم، من مسئولین زحمت کش و متعهد و متخصص کشورم را دوست دارم، آنها صادقانه و عاشقانه برای بهبود وضع کشورم، شهرم و برای مردم که من هم یکی از آنها هستم زحمات زیادی میکشند. وقتی که من از خیابان ها و کوچه ها رد میشوم، پاکیزگی کوچه و خیابان ها، زیبایی پارک ها و بوستان ها ، احداث اتوبان ها و بزرگراه ها و ... که تمامی آنها حاصل تلاش و زحمت بیوقفه آنهاست را می بنیم، دوست دارم صمیمانه از همه آنها در ذهن و یادم تشکر کنم و دست همه آنها را به گرمی بفشارم و آنها را ببوسم چرا که حدیث مشهور است: «من لم یشکُرُ المخلوق، لَم یشکُرُ الخالق» «کسی که شکر مخلوق را به جا نیاورد، شکر خالق را به جا نخواهد آورد» آنها همه تلاش و کوشش خود را میکنند تا ما راحت تر زندگی کنیم، اما به نظر من اگر به چند نکته ریز هم دقت بیشتری نمایند کار آنها خیلی خیلی نمود و ارزش پیدا میکند. نمیدانم شما هم مثل من وقتی میخواهید مهمانی بروید، قبل از رفتن، جلوی آینه میروید یا نه؟ جلوی آینه میرویم چون صادقانه و بدون هیچ گونه غرض و ... اگر عیبی در ما باشدآن را به ما می گوید تا بتوانیم آن عیب ها را برطرف کنیم و بعد به مهمانی برویم.به نظر من انتقاد یا گفتن ایرادها توسط یک دوست، نگاه در آینه دوست است، تا اگر عیبی در کار هست، نشان دهد و ما تصمیم به حل آن بگیریم، چون او فقط و فقط واقعیت ها را به ما میگوید و لا غیر. ژان ژاک روسو میگوید: میتوان حقیقتی را دوست نداشت، اما نمیتوان منکر آن شد. حقیقتی دردناک که نمیتوانی و نمیدانی دردت را به که بگویی و آن این است که چرا افراد بیتخصص وارد عرصه صنعت ساختمان سازی شده اند ، آن هم جایی که هر خانواد ه ای در یک زندگی اجتماعی شهری امروز، اولین نیازش یک سرپناه است و سایر نیازهای اجتماعی در مرحله بعد و در کنار آن افراد متخصص و متعهد در کنار گود فقط و فقط نظاره گر غارت هنگفت بعضی از این بیتخصص ها شده اند. چرا از دکتر گرفته تا ماست فروش و ... که تخصص و تعهدی در این زمینه ندارند، بساز بفروش شده اند. بساز و بفروش های محله ما که تا دیروز وضع خوبی نداشتند در عرض 4 5 سال که تاخت و تاز کرده اند نه ساخت و ساز، میلیاردر شده اند و کسی نیست به آنها بگوید، به کجا چنین شتابان!! آنها با توجه به نداشتن تخصص و تعهد، چون هیچگونه نظارتی بر کار نبوده، هر کاری که دلشان میخواهد با ملک میکنند ؛ از ارزان ترین و بیکیفیت ترین مصالح، از سنگ ساختمان درجه 3 و 4 و 5 تا لوله های پلاستیکی و شیرآلات درجه 3 و 4 و .. استفاده می کنند. آیا به نظر شما مهندسین ناظر که 700 الی 800 هزار تومان میگیرند که شش هفت ماه بالای سر ساختمان باشند ، اگر خدایی نکرده اتفاقی افتاد او را باید قربانی کرد؟ به نظر من خشت خام خانه های بافت فرسوده میارزد به صدتا این آپارتمان های الکی و کلنگی که بعضی از اینها میسازند، زیرا یک پایان تلخ بهتر از تلخی بیپایان است. چرا باید بافت فرسوده را با این خانه های سست و بیاساس جوان کرد. شما فکر میکنید اگر خدایی نکرده زلزله بیاید کدام ضرر بیشتری میزند؟ هرچند دوام خانه هایی که این افراد بدون تخصص میسازند و میزان استهلاک شان حتی در صورت رخ ندادن زلزله هم زیر سوال است. آیا تمام دنیا هم اینگونه خانه میسازند ؟ چرا باید خانه هایی بسازند که در زمستان سرد و در تابستان گرم باشند؟ چرا باید وسایلی که کارمیگذارند از در ورودی گرفته تا کابینت و شوفاژ و گاز و ... همه و همه وقتی که خانه را تحویل گرفتم بعد از دو ماه همه را عوض کنیم. چرا باید وقتی به آرامی در خانه صحبت میکنیم همه همسایه ها بشنوند؟ چرا نباید خانه هایی بسازند که علاوه بر مقاومت در مقابل زلزله و حریق به نوعی آکوستیک هم باشند تا از لحاظ روحی و روانی آسایش و آرامش ساکنین آن فراهم شود؟ چرا پنجره دوجداره ، نیم جداره هم نیست. چون کمترین صدا از بیرون به داخل میآید؟ چرا باید پول عالیترین مصالح، شیرآلات سنگ ها و ... را بدهیم و بی کیفیت ترین آنها را بگیریم؟ چرا باید اجازه بدهند سرمایه مردم که با زحمت زیادی به دست می آورند تا بعد از 20 یا 30 سال صاحب خانه شوند اینگونه از بین برود؟ ما با سود و سودجویی، مخالف نیستیم با سوء استفاده مخالفیم. آیا خدا وکیلی به فکر افتاده اید که یک آمار بگیرید که مثلا درمنطقه 7: 1- در یک سال گذشته چند خانه ساخته شده است: الف) چند تا بساز بفروش ب) چند تا شخصی ساز 2- چه افرادی در این منطقه ساخت و ساز میکنند، تخصصشان چیست و قبلا چه کاره بودند و مدرک تحصیلیشان چیست؟ 3- برای نمونه در هر منطقه چند بساز بفروش را مشخص کنید و خانه هایی که ساخته اند را از لحاظ کیفیت، استاندارد، نوع، مصالح، مقاوم سازی، سبک سازی، خرید و فروش سود و زیان و اگوستیک مورد مطالعه قرار دهید. 4- بررسی شود فرق بین خانه های شخصی ساز و بساز و بفروش ها چیست؟ 5- با توجه به جمعیت منطقه موارد زیر بررسی شود: الف- تعداد خانه های خالی ب) تعداد خانه های پر ج) چه مقدار نیاز و چه مقدار مازاد است 6- آیا آمارگرفته اید نمایشگاه هایی که هر ساله برای معرفی جدیدترین محصولات استاندارد داخلی و خارجی ساخت و ساز برگزار میشود چند درصد از این افراد از وسایل و مصالح جدید که در دنیا استفاده میکنند، اطلاع دارند؟ بحث بسیار مهم که اصلا به آن در بعضی از آپارتمان ها توجه نمیشود مسئله آکوستیک کردن برای آسایش و آرامش و امنیت داخلی اعضای خانواده است که و باز به دلیل ضعف دانش فنی از تکنولوژی روز دنیا، توسط افراد بدون تخصص نادیده گرفته میشود ما به شدت در صنعت ساخت و ساز فقیریم، شاید هم زیر خط فقر!چرا که آنها فقط و فقط از ساختمان سازی، پول هنگفتی که به جیب میزنند برایشان مهم است و دیگرهیچ. شما چه کاری سراغ دارید که تخصص نخواهد، سواد نخواهد و سود آن هم یک به یک تضمین شده باشد؟ حتی امکان دارد وسط کارقیمت ملک 2 برابر و سود هم 2 بر یک میشود و شاید هم بیشتر. حالا متوجه شدم چرا کشاورزان یا آنها که تولیدی دارند کارشان را رها کرده و بساز و بفروش شده اند ، اما هنوز نفهمیدم دکتر دیگه چرا؟ فکر می کنم دلیلش این است که بساز بفروش ها تا یک ملک به اصطلاح کلنگی میخرند، خانه را روی نقشه کاغذی میکشند و هنوز در ابتدای ساخت هستند که همه طبقات آن را ملت خریده اند؟ کجا و چه کاری چنین سودی دارد؟ که اگر مثلا 100 میلیون تومان سرمایه گذاری کنی، 6 الی 8 ماهه اگر 100 میلیون تومان سود نداشته باشد 50 تا 70 میلیون سود دارد چون از همه چیز آن می توان زد و هیچکس هم نیست نظارت کند و این عدم نظارت است که همه به طرف ساخت و ساز یا بهتر بگویم تاخت و تاز هجوم آورده اند، نه عرضه و تقاضا. درست است که ساخت و ساز اگر رونق داشته باشد خیلیها مانند: آهنگر، نقاش، مصالح فروش، درو پنجره ساز، سیم کش، لوله کش، گچ کار، سیمان کار، معمار و ... کار می کنند اما متاسفانه با کمی دقت متوجه میشویم که این افراد یعنی اغلب کسانی که ساخت و ساز میکنند به دلیل ارزانی نیروی انسانی و کار بیشتر از نیروهای افغانی استفاده میکنند و کارگرهای ایرانی سر چهار راه ها معطل کار می مانند .