چرا مجلس و دولت عاجزند؟

رئیس جمهور محترم لایحه بودجه 93 را در حالی به مجلس شورای اسلامی تقدیم کرد که آن هفته، زمان استراحت نمایندگان محترم بود اما از آنجا که طی چند سال گذشته این کار- ارائه لایحه بودجه پیشنهادی دولت به مجلس- با تأخیر انجام میشد، نمایندگان تا خبردار شدند دولت به موقع میخواهد لایحه را به مجلس بدهد، برای نشان دادن همکاری بیشتر خود با دولت هم که شده ، کار در خانه ملت را به استراحت در خانه خود یا سرکشی به حوزه های انتخابیه ترجیح دادند و با حضور خود در مجلس از این اقدام موظفی دولت باذوق زدگی هرچه تمام تر استقبال نمودند. در لایحه پیشنهادی دولت محترم سقف بودجه عمومی کشور در سال 93 رقم 195 هزار میلیارد تومان مشخص شده که نسبت به بودجه عمومی سال 92 (210 هزار میلیارد تومان) کاهش نشان می دهد، اما در قیاس با عملکرد سال 92 که در خوش بینانه ترین حالت امکان تحقق 100 هزار میلیارد تومان میرود- از رشد تقریباً 50 درصدی برخوردار خواهد شد. اگر به خاطر عدم اطاله مطلب از کنار چگونگی تأمین منابع بودجه به طرق دریافت مالیات، واگذاریها به بخش خصوصی، افزایش حامل های انرژی و ... سریع بگذریم به بخش مهم و مرتبط به حوزه صنعت ساختمان یعنی بودجه عمرانی میرسیم که دولت محترم رقم پیشنهادی خود را در این بخش مبلغ 37 هزار میلیارد تومان در نظر گرفته است؛ رقم 37 هزار میلیارد تومان در حالی برای بودجه عمرانی 93 پیشنهادشده که در سال 92 این عدد 52 هزار میلیارد تومان بوده ولی آنچه مهم است نه رقم پیشنهادی که تخصیص اعتبار برای پروژه های عمرانی است که به اعتقاد آگاهان کمیسیون عمران مجلس در شش ماهه نخست امسال فقط10 درصد تحقق یافته است. عملکرد پایین تحقق بودجه عمرانی 92 برخی از منتقدان لایحه پیشنهادی 37 هزار میلیارد تومان عمرانی را نگران کرده است. آنها وقتی رقم 52 هزار میلیارد تومان پیشنهادی سال 92 را با 10 درصد تحقق در کنار رقم 37 هزار میلیارد تومانی با احتمال 10 درصد تحقق قرار میدهند نگرانیشان افزون میشود. اما در مقابل، کسانی هستند که رقم پیشنهادی برای پروژه های عمرانی 93 را به خاطر گشایش هایی که پیش بینی میکنند با رشد 240 درصد نسبت به عملکرد سال 92 و سال های پیشین انبساطی برآورد مینمایند و این نگاه دولت را نشان از تمایل به کاستن از انبوه پروژه های عمرانی نیمه تمام و رویکرد به اشتغال آفرینی و کاهش تورم تعبیر میکنند. در کنار تحلیل های فوق، وارث 400 هزار میلیارد تومان پروژه عمرانی ناتمام شدن دولت جدید از نگاه برخی منتقدان دولت های پیشین و موافقان دولت فعلی ،ا گذاشتن و تأمل و اندیشیدن به این موضوعات شاید تجربه غیرقابل تکرار و مشاهده دودهای رنگارنگ به غیراز رنگ دود طبیعی برای هر اندیشمند به این قبیل نوادر باشد و حتی برخی از نمایندگان را وادارد تا بگویند: در حال حاضر مجلس و دولت از اجرا، اتمام و تکمیل پروژه های عمرانی عاجز هستند. لایحه بودجه پیشنهادی 93 اما فقط به این اظهارات نمایندگان منجر نشده است. برخی از نمایندگان استان ها در واکنش به لایحه تا مرز عملی کردن استعفای دسته جمعی هم پیش رفته اند بدون اینکه هیچ گونه اقدامی از نوع بررسی کارشناسانه چه در کمیسیون تلفیق و چه مطرح شدن اعتبارات پیشنهادی در صحن علنی- صورت گرفته باشد. البته این اقدام (استعفای) نمایندگان که خود نهایتاً در مورد چگونگی و کم و زیادشدن اعتبارات استانی سهم و نقش تأثیرگذاری دارند، سریعاً و صریحاً از طرف مخالفان خصوصاً رسانه های موافق و مخالف لایحه پیشنهادی تقبیح شد و اما عاملان استعفا هنوز عکس العمل خاصی به این تقبیح ها نشان نداده اند که شاید یک دلیلش تعطیلی مجلس و عدم دسترسی آنها به رسانه ها باشد. موضوعات دیگری که توأم با ارائه لایحه پیشنهادی بودجه 93 دولت به مجلس نقل محافل شده بود و اگرچه به پررنگی و داغی لایحه بودجه نبود، کم رنگ تر از آن هم نبود، سخنان وزیر محترم راه و شهرسازی، مشاوران و معاونان ایشان در رابطه با اعطای وام تا 50 درصد قیمت مسکن، آزادسازی معاملات مسکن مهر، ساخت مسکن مشارکتی، مسکن اجتماعی و ... بود که برخی را نگران ، بعضی را خوشحال و عده ای دیگر را درگیر تحلیل های صواب و ناصواب گرداند. تأخیر 34 ساله اجرای اصل 43 قانون اساسی که، داشتن مسکن متناسب با نیاز را حق هر فرد و خانواده ایرانی میداند، ظاهراً وزیر ، معاونان و مشاوران را چنان به صرافت انداخته که در مدت 4-3 ساله عمر دولت یازدهم میخواهند نه تنها تمام کم و کاستیهای سال های دور را جبران نمایند بلکه با آزادسازی معاملات مسکن مهر و ... میخواهند هم جایی برای مهاجران جدید تهران در حاشیه ها (پرند، پردیس، هشتگرد و ...) باز کنند و هم از سرمایه گذارانی که چند وقتی است به خاطر رکود مسکن، دل خوشی از سیاست های مسکنی دولت های قبلی و فعلی ندارند، دلی به دست آورند تا شاید آنها از طریق خرید مسکن های مهر به قیمت اندک و فروش آنها به قیمت بازار آزاد جبران مافات خواب سرمایه در دوره رکود را کرده باشند. نقدینگی حدود 500 هزار میلیارد تومانی کشور، یکی دیگر از موضوعاتی است که نه موقع ارائه لایحه بودجه 93 به مجلس بلکه حدود 20 روز قبل از آن توسط رئیس محترم کل بانک مرکزی مطرح گردید.این رقم قبل از رئیس کل بانک مرکزی، توسط وزیر محترم اقتصاد و دارایی هم اعلام شده بود و جالب تر آنکه 43 درصد نقدینگی را به مسکن مهر نسبت داده بودند. بدون هیچ گونه تحلیل و قضاوت نسبت به اظهارات فوق انتظار میرود وزیر محترم اقتصاد و دارایی، رئیس کل محترم بانک مرکزی، وزیر محترم راه و شهرسازی و سایر وزرای اقتصادی دولت و همچنین نمایندگان محترم مجلس همه، رقم 500 هزار میلیارد تومان نقدینگی سرگردان! کشور را در کنار 400 هزار میلیارد تومان پروژه های عمرانی ناتمام! بگذارند و فقط به یک پرسش پاسخ دهند: چرا در حال حاضر مجلس و دولت از اجرا، اتمام و تکمیل پروژه های عمرانی عاجزند؟ قادر نصیری