چالش های سرمایه گذاری در معادن

گروه بازار ساختمان: در شرایطی که بهبود فضای کسب وکار مد نظر است شاید بیشتر افراد به فکر بازارهای مالی و موازی باشند اما مقاصد دیگری نیز برای کارآفرینی وجود دارد که ضمن سودآوری دارای قابلیت فعالیت مولد و حتی صادرات محور باشند ؛ فعالیت هایی که میتواند سرمایه ها و نیروی کار را از تمرکز بر تعداد محدودی فعالیت اقتصادی به گستره ای وسیع تر رهنمون گردد. به اعتقاد کارشناسان ایران بهشت معادن دنیاست اما تا به حال چه میزان به این ثروت پنهان کشور اندیشیده ایم و اصولاً معدن چه تفاوت هایی با سایر بخش ها دارد که به صورت مجزا به آن نگریسته میشود. مهرداد اکبریان ، رئیس انجمن تولیدکنندگان و صادرکنندگان سنگ آهن ایران پاسخگوی سؤالات ما بود: پیام ساختمان: چرا بخش معدن را از صنعت جدا میکنند و این دو فعالیت مولد چه تفاوت هایی دارند؟ هر دو بخش تولیدکننده هستند اما مشکل این است که فعال بخش صنعت زمانی به ساخت کارخانه اقدام میکند که همه زیرساخت ها برای تولید آماده است ( برای مثال میتواند در شهرک های صنعتی اقدام به سرمایه گذاری کند) اما در اکثر مواقع برای آغاز فعالیت معدنی هیچ یک از زیرساخت ها مانند جاده، برق، مخابرات، گاز و امنیت آماده نیست. زمانی که قصد دارید برای معدن سرمایه گذاری کنید باید اقدام به ایجاد زیرساخت ها کنید و حتی برای رساندن کارشناس یا تجهیزات و کامیون به معدن باید خود سرمایه گذار جاده را بسازد. بااین حال مسائل فوق در ذات فعالیت معدنی است و فعالان بخش معدن آن را پذیرفته اند اما سایر مشکلات ما را با چالش مواجه میکند. پیام ساختمان: چه مشکلاتی برای سرمایه گذاری در معدن چالش زاست؟ ریسک بالای بخش معدن مشکل بزرگ فعالیت معدنی است. اگر شما صد محدوده را بررسی کنید باید هزینه بررسی صد محدوده را بپردازید اما ممکن است تنها دو یا سه مورد از صد محدوده دارای ذخایر معدنی،صرفه اقتصادی داشته باشد. مشکل دیگر این است که وظیفه حاکمیت در ایران در این حد تعریف شده که مطالعات اولیه معدنی را با نقشه های هوایی مثلاً یک بیست و پنج هزارم انجام دهند که مثلاً در کدام استان ذخایر معدنی وجود دارد و بیش از این ورود پیدا نمیکنند. پیام ساختمان: چه تفاوتی میان ساختمان و کارخانه با بخش معدن به عنوان دارایی وجود دارد؟ چنانکه میدانید در ایران معادن انفال عمومی است پس خریدوفروش آن معنا ندارد. تنها میتوانید «مجوز بهره برداری» معدن دریافت کنید اما این به معنای مالکیت بر آن معدن نیست و مالکیت در آن پروانه لحاظ نمیشود، بانک ها هم معمولاً برای ارائه تسهیلات آن را به عنوان وثیقه قبول ندارند. حتی فعالان معدنی که قصد معامله «مجوز بهره برداری» را دارند از اصطلاح «واگذاری معدن» استفاده میکنند. ازاین رو چالش مهم دیگر این است که کار اکتشاف معدن بسیار هزینه بَر و دارای ریسک بالایی است و از طرف دیگر بانک ها به شما تسهیلات نخواهند داد. پیام ساختمان: این تفاوت ها میان بخش ساختمان با بخش معدن در بحث تأمین مالی هم دیده میشود؟ «ترهین دارایی های معدن» برای بانک ها بسیار سخت است و ازآنجاکه آنها چشم اندازی فراروی آینده معدن نمیبینند پس علاقه ای به ارائه تسهیلات در بخش معدن ندارند. درحالیکه اگر شما خانه یا کارخانه داشته باشید دارایی شما مشخص است. حتی من خاطرم هست که ما سعی کردیم کل معدن را برای بانک رهن کامل بگذاریم اما برخی بانک ها این را هم قبول نکردند. جالب تر اینکه پروانه بهره برداری نیز در حدود 3 تا 8 سال بر اساس میزان ذخیره و ظرفیت برداشت از معدن که البته دولت آن را تعیین میکند متغیر است. همچنین برای کیفیت ذخایر معدنی هیچ ضمانتی وجود ندارد و کیفیت ذخایر یک معدن بسیار متغیر است. ضمن اینکه ممکن است در مراحلی عیار آهن برخی معادن سنگ آهن به حدی پایین و پست و دارای ناخالصی باشد که کاربردی غیر از استفاده در کارخانه های سیمان یا کوتینگ لوله ندارد. بر خلاف ساختمان یا کارخانه که دارای ارزش مشخص است.