شهری با مشکلات رو به رشد

زمانی که قرار شد شهرهای جدیدی با امکانات زندگی شهری در اطراف تهران احداث شود دولت را بر آن داشت تا در این زمینه دست به اقداماتی اصولی زند. تا اینکه بالاخره سیاست ایجاد شهرهای جدید با هدف مهار رشد بیرویه جمعیت و کنترل مهاجرت به شهرهای بزرگ به ویژه تهران بر اساس مصوبه سال 1364 توسط هیئت وزیران اتخاذ گردید. بر همین اساس هیئت وزیران در تاریخ 23 اسفند 1368 احداث شهر جدید پردیس را در فاصله 15 کیلومتری شرق تهران در کنار جاده ترانزیتی تهران مازندران و با جمعیت نهایی دویست هزار نفر تصویب نمود که با پیش بینی های انجام شده قرار شد ؛ تمام واحدهای ساخته شده همگی تحت پوشش تعاونیهایی باشند که زیر نظر ارگان یا سازمانی خاص قرار دارند. اما هم اکنون این شهر جدید به دلیل واگذاری واحدهای مسکونی مسکن مهر، و نیز به دلیل برخورداری از شرایط مطلوب آب و هوایی که امکان ساخت وساز واحدهای مسکونی شخصیساز را با معماری و سبکی خاص همراه ساخته، جمعیت آن را بیش از آنچه پیش بینی شده بود چند برابر کرده است. بر اساس اعلام مسئولان امر تا پایان سال 92 جمعیت این شهر جدید به ششصد هزار نفر میرسد که این خود نیز ضرورت ایجاد امکانات بیشتری را طلب میکند. حال سؤال این است که؛ آیا با توجه به برنامه ریزیها و سیاست های در نظر گرفته شده همه آنچه که باید باشد، مهیاست؟ عبور از گذرگاه عوارض «در هیچ جای دنیا رسم بر این نیست که افراد برای وارد شدن به محل زندگی خود مبلغی را تحت عنوان عوارض پرداخت کنند اما مثل اینکه این رسم با ساخت شهر جدید پردیس قرار است به دیگر رسوم اضافه شود»!این جمله ای ست که یکی از ساکنان پردیس بیان میکند. وقتی با بسیاری از اهالی پردیس باب صحبت در این زمینه باز شد هیچ کس از این امر راضی نبود. منوچهر فاتحی یکی از ساکنان پردیس در این زمینه میگوید: «بسیاری از ساکنان پردیس محل کارشان تهران است و بیشتر مردم اینجا به دلایل مختلف در مسیر پردیس تهران در رفت و آمد هستند اما به ناچار باید عوارض 1800 تومانی را پرداخت کنند آن هم برای یک مسیر 15 کیلومتری. در حالی که اتوبان قم که یک مسیر دو ساعته است فقط 300 تومان عوارض دریافت می شود. واقعا این انصاف است؟» هاشمی یکی دیگر از اهالی با اظهار نارضایتی از این عوارض میگوید: «اگر کسی در شرایطی خاص مجبور باشد از آژانس استفاده کند اگر از بزرگراه تردد کند به دلیل پرداخت عوارض ، کرایه بیشتری از مسافر دریافت می کنند. هر چند راننده ها هم مقصر نیستند اما به هر حال این پول باید پرداخت شود چه از جانب راننده یا مسافر. در هر صورت یک پرداخت اجباری است که هیچ کس راضی نیست در حالی که می شد این عوارضی را بعد از ورودی پردیس قرار دهند .»البته بعد از احداث بزرگراه تهران پردیس اعلام شد که برای ساکنان پردیس کارت تردد 500 تومانی صادر شود اما طبق گفته این ساکنان شهر جدید، این کارت ها آنقدر محدود بود که فقط تعداد بسیار کمی توانستند آنها را در اختیار داشته باشند. پس از مدتی این کارت ها به برچسب تبدیل و با مبلغ بالاتری برای مدت زمان محدودی شارژ گردید . طبق گفته تعدادی از دارندگان این کارت ها، اصلاً معلوم نیست که آیا دوباره شارژی صورت گیرد یا نه . چون زمزمه هایی برای یکسان سازی مبلغ عوارضی برای همه ساکنین به گوش میرسد . البته در بحث تردد و رفت وآمد از تهران به پردیس افرادی هم که از اتوبوس های تهران پردیس استفاده میکنند در این زمینه با مشکلاتی مواجه اند، چرا که اغلب اتوبوس های این خط آنقدر مملو از مسافر است که در بسیاری از مواقع اصلاً جای سوارشدن برای مسافرین فازهای دیگر وجود ندارد . یکی از ساکنان فاز 2 پردیس دراین باره میگوید : به غیراز ساکنین پردیس ،تردد روزانه دانشجویان و حتی افرادی که محل کارشان در پردیس است و از تهران به پردیس میآیند و بعدازظهر برمیگردند ،جمعیت این اتوبوس ها را چند برابر کرده است در خیلی از مواقع به خاطر پر بودن اتوبوس ما باید رفت وبرگشت را ایستاده طی کنیم که به هیچ عنوان ایمن نیست . اصلاً این تعداد اتوبوس برای این جمعیت کافی نیست. رونمایی از مشکلات! همیشه در هر شهر جدیدی در کنار امکانات اولیه زندگی ، وجود یکسری امکانات و تسهیلات دیگر از اولویت خاصی برخوردار است . به عنوان مثال ایجاد فضای سبز و برخورداری از امکانات تفریحی و سرگرمی بخصوص برای کودکان و نوجوانان از جمله اولویت ها محسوب میشود که در شهر جدید پردیس با توجه به شرایط خوب آب وهواییاش کمتر به چشم میخورد. اما خوشبختانه این شهرستان به موازات ساخت مجتمع های مسکونی، از وجود یکسری مراکز خرید هم بهره مند است که خیلی از این مراکز به لحاظ ساخت و شکل و شمایل فروشگاه ها و مغازه های آن با تهران برابری میکند و همچنان نیز مراکز دیگری هم در حال ساخت دارد.اما عدم دسترسی آسان به برخی دیگر از امکانات ، شرایط را برای برخی از ساکنان این منطقه سخت کرده است . از جمله میتوان به بازار میوه و تره بار ( زیر نظر شهرداری ) و پمپ بنزین اشاره کرد . شهرستان پردیس که هم اکنون فازهای 1 تا 4 آن جمعیت قابل توجهی را در خود جای داده است فقط دارای دو بازار میوه و تره بار میباشد . ساکنان فاز 1 و 3 این شهر جدید که فاصله نسبتاً زیادی را برای رسیدن به بازار میوه و تره بار باید طی کنند وجود این دو بازار را کافی نمیدانند و از نبود بازار میوه و تره بار که بتوانند یک خرید آسان و مناسب داشته باشند، گله مندند. یکی از اهالی فاز یک پردیس میگوید: « کاش فکری به حال بازار میوه و تره بار می کردند . انگار قرار نیست در این باره تصمیمی گرفته شود . در حالی که در پردیس زمین های ساخته نشده زیادی وجود دارد که می توان از آنها برای راه اندازی بازار میوه و تره بار استفاده کرد ولی متاسفانه خبری نیست و دو بازار میوه و تره بار که در فازهای دیگر است آنقدر محدود و مختصر است که نه تنها از تنوع چندانی برخوردار نیست بلکه گاهی اوقات آنطور که باید اجناسش جوابگو نمیباشد مگر آنکه صبح اول وقت خرید کنیم . به همین دلیل در بعضی مواقع خرید هفتگی خود را در تهران انجام می دهیم .»البته مشکل اهالی پردیس فقط مختص بازار میوه و تره بار نیست. هم اکنون مشکل پمپ بنزین پردیس هم که چه بسا مشکلی بزرگ تر است، گله مندی های زیادی را به همراه دارد. همان طور که عدم وجود امکانات یک بحث و وجود امکانات و سپس براندازی و روبه رو شدن با جای خالی آنها هم بحثی دیگر است . این موضوع قصه پمپ بنزین پردیس است؛ پمپ بنزینی که اولین بار در فاز 2 شهرستان پردیس احداث شد اما در حال حاضر خبری از آن نیست. این پمپ بنزین که خودروهای با سوخت گاز را هم پوشش میداد مدت زمانی است که به دلیل نامعلوم تعطیل شده است اما ساکنان فاز 2 پردیس که به این پمپ بنزین نزدیک ترند، میگویند:« این پمپ بنزین تنها پمپ بنزین پردیس بود و با توجه به وسیع بودن منطقه پردیس با اینکه کافی نبود اما بودنش نیز بسیار کارساز بود که متاسفانه مدتی است با تعطیلی آن روبه رو هستیم ولی بدون اینکه در این زمینه اقدام جدی صورت گیرد .» البته طبق گفته ساکنان پردیس چند وقتی است پمپ بنزینی سیار و موقت در محله نخلستان راه اندازی شده که نه تنها جوابگو نیست بلکه متأسفانه اصلاً معلوم نیست که همیشگی باشد یا نه ، اما با وجود سیار بودنش میتواند دائمی باشد. مهرنوش رجایی