فولاد سازان بر ما سخت می گیرند

گروه تاسیسات: به گفته بیشتر کارشناسان حوزه محیط زیست، منابع متحرک بیش ترین تأثیر را در آلایندگی هوای شهرهای کشور دارند به گونه ای که با وجود 15 میلیون خودرو 8 شهر کشورمان جزو شهرهای آلوده محسوب میشود که 4 شهر آن در بین 10 شهر آلوده قرار دارند. این در حالی است که کشور آلمان با وسعتی برابر با استان خراسان سابق و نزدیک به 70 میلیون خودرو حتی یک شهر آلوده ندارد. یکی از مراکزی که تأثیر فراوانی در حذف این منابع آلودگی میتواند داشته باشد مراکز اسقاط خودرو است. صنفی که به گفته امیر سیفیزاده، قائم مقام انجمن صنفی مراکز اسقاط و بازیافت خودروهای فرسوده در سال های گذشته و مخصوصاً در سال گذشته با مشکلات بسیاری روبه رو بوده اند. «نمایشگاه پسماند، بازیافت و بیومس» مجالی بود تا با ایشان به گفتگو بنشینم و مشکلات این صنف را جویا شوم. پیام ساختمان: استقبال از نمایشگاه امسال را چگونه ارزیابی میکنید؟من نقد اساسی به نمایشگاه محیط زیست و همینطور پسماند دارم که تقدیم برگزارکنندگان هم کرده ام و امیدوارم مورد توجه مسئولان این دو نمایشگاه قرار گیرد. همه ما بر این باور هستیم که محیط زیست مهجور واقع شده و نمایشگاه های محیط زیست و همینطور پسماند و بازیافت بدون اطلاع رسانی و تبلیغات صورت میگیرد. شاید اگر با مسئولان صحبت کنید میگویند که فلان تعداد بنر یا پوستر تبلیغاتی در اتوبان های شهر نصب شده است، اما آیا در دنیای اطلاع رسانی امروز چنین چیزی میتواند کافی باشد؟ اگر محیط زیست برای ما اهمیت دارد خوب است که نمایشگاه آن را از این شرایط بی مخاطبی خارج کنیم. متأسفانه مخاطبان نمایشگاه های محیط زیست و پسماندها، غرفه داران آنها هستند.پیام ساختمان: شرحی از فعالیت های انجمن صنفی خودروهای فرسوده بدهید. امروز معاون محیط زیست در مراسم افتتاحیه نمایشگاه میگفتند که جایگاه خروج خودروهای فرسوده در کاهش حجم آلودگی بسیار چشمگیر است. با خروج خودروهای مدل1382 به پایین و مشخصاً خودروهای آلاینده ای مانند پژو 405، پیکان و پراید آلودگی شهرها تا حد بسیار زیادی کم خواهد شد و از زبان ایشان گفته شد که در این مورد کار علمی صورت گرفته است. مراکز اسقاط در سراسر کشور در حد خودشان کار ارزشمندی انجام داده اند و سرمایه زیادی را هزینه کرده اند اما بر اساس سیاست و تغییرات اقتصادی شما میدانید که ما یک سال است بیکاریم. بسیاری از این مراکز کل پرسنل شان را اخراج کرده اند و آنها که باهر مشکلی توانسته اند عده ای را نگه دارند این اوضاع نابسامان را کج دار و مریز طی کرده اند. از سال 1385 که طرح خروج خودروهای فرسوده مطرح شد شعار این بود که خروج یک خودرو فرسوده برابر است با کاشتن یک درخت تنومند سبز در شهر. پیام ساختمان: خواسته شما از دولت چیست؟از نظر سازمانی ستاد مدیریت حمل ونقل و سوخت کشور وظیفه برنامه ریزی برای خروج خودروهای فرسوده را دارد. به نظر من کمی باید انعطاف پذیری در برنامه ریزی را بالا برد نه اینکه به دلیل مشکلات ایجادشده صنعت اسقاط خودرو یک سال بلاتکلیف باشد و در آخر یک پیشنهاد از سوی همین صنف برود که فیالمثل قیمت لاشه خودرو از 1 میلیون و نیم به 2 میلیون و نیم تغییر پیدا کند. البته خوشبختانه با این پیشنهاد موافقت کرده اند و در این دولت ابلاغ شده است درحالیکه در دولت قبل همه کارهای آن صورت گرفته بود. امروز بعد از ابلاغ این مصوبه، شاهد رونقی در بازار اسقاط خودرو هستیم اما باز هم کافی نیست. مراکز اسقاطی در سال میباید 1500 خودرو را اسقاطی کنند شغلی که مزیت های بسیاری را نصیب کشور میکند. اساسیترین مزیتی که دارد حل مشکل خودروهای آلاینده است که هوای شهرها را این چنین غیرقابل زیست کرده است، دوم کنترل مصرف سوخت است که این خودروهای آلوده بسیار بیش از خودروهای استاندارد مصرف میکنند، سوم تأمین فولاد است که مراکز ما 8 درصد قراضه های کشور را تولید میکنند، بخشی دیگر صرف مبلمان شهری میشود. مزیت عمده دیگری که کمتر به چشم میآید جلوگیری از بیسرپرست شدن خانواده ها و جان مردم است که با تصادفی که عامل آن خودروهای فرسوده هستند ایجاد میشود. اینها اتفاقات مهمی است که شغل ما به تنهایی میتواند پوشش دهد ولی مزیت اساسی که این حرفه تقدیم جامعه میکند محیط زیست سالم است. پیام ساختمان: پیشنهاد شما و آن ابلاغیه ای که توسط دولت طرح شده شامل چه موادی میشود؟پیشنهاد ما شامل 6 بند بود که انجمن صنفی و دبیر انجمن با نظر هیئت مدیره آن را امضا کرده اند و رئیس هیئت مدیره نیز آن را تأیید کرده اند. مهم ترین بند آن اجرای قانون منع تردد خودروهای فرسوده است. البته این قانون را در دوره ای هم اعمال کرده اند، در طول یک ماه اجرای آن، تعداد زیادی از مالکین که خودروهای آنها متوقف شده بود مراجعه میکردند و از ما راهنمایی میخواستند که به کجا و کدام مرکز اسقاط مراجعه کنند. بعد از اجرای کوتاه مدت این قانون یکی از مطالبی که پلیس راهور به آن اشاره داشت این بود که شرایط اقتصادی ایجاب میکند که سختگیری کمتری اعمال شود چرا که مردم دارند با این ماشین ها کار میکنند و در این شرایط بد اقتصادی ما نباید نمک روی زخم بپاشیم. شاید این تحلیل درستی بود اما به هر حال برای برون رفت از مشکل باید این خودروها را ساماندهی کرد. پیشنهادی که دادیم این بود که در همه دنیا برای مقابله با خودروهای فرسوده به جای راهکارهای قهریه از شیوه های مختلفی بهره میگیرند. کسی که میخواهد اتومبیلش را نگه دارد میتواند مختار باشد اما باید مالیات، بیمه و آنچه به یک ماشین تعلق میگیرد را به عنوان دیون دولتی بپردازد. راهکار این است که به صورت درصدی از آن زمان که خودرو مشمول سن فرسودگی میشود درصدی به عوارض، مالیات و بیمه آن افزوده شود، باید کار به جایی برسد که شخص اگر بخواهد خودرو فرسوده را نگهداری کند ناچار باشد معادل قیمت یک خودروی نو پول پرداخت کند.پیام ساختمان: آیا با وجود سیستم ضعیف مالیاتی کشور چنین چیزی امکان پذیر است؟درست است که مالیات در کشور چندان تعریف شده نیست اما به هر روی ما سالانه برای خودرو عوارض داریم و برای خودروهایی مانند وانت بار مالیات بر درآمد تعلق میگیرد، مضاف بر آنها بیمه شخص ثالث الزامی و اجباری است و علاوه بر آن ما عدم خلافی داریم. میشود این مالیات ها را ساماندهی و کنترل کرد، امیدوارم در دولت جدید که به امید خدا مشکلات و مسائل سیر حل شدن را طی میکند به دلایل مهمی که عرض کردم نوبت به خودروهای فرسوده هم برسد. ایمیدرو (سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی ایران) پارسال اعلام کرد ما 2 میلیون کسری قراضه آهن داشتیم و میگفتند که ما به عنوان صنف خودرو فرسوده چه کاری میتوانیم انجام دهیم. درصد زیادی از موادی که از یک خودرو به زمین میماند فلز است. فولادسازان به عنوان مجموعه های بزرگ تحت حمایت دولت الزاماً بازار انحصاری ما هستند و مجبوریم فولاد و آهن قراضه مان را به آنها بفروشیم. چون ابعاد محصول ما بزرگ است به درد همه نمیخورد صرفاً چند فولادساز خاص در کشور مشتری ما هستند. آنها متأسفانه کار را بر ما سخت میگیرند و ما سعی میکنیم به بهترین قیمت و به بهترین حالت بفروشیم؛ این است که خیلی وقت ها با شرکت هایی که تحت پوشش ایمیدرو هستند نمیتوانیم معامله کنیم.