نقش شرکت های واسط در بازار

گروه بازار ساختمان: در بازار مصالح ساختمانی آجر از همه ضعیف تر و گرفتار شرایط سخت تر است. نه تنها آجرپزان سنتی یا همان فخاران بلکه برخی از تولیدکنندگان آجر ماشینی در استان های مرکزی کشور که زیان ماندن در بازار را بیشتر از سود آن برآورد کردند، تولید را کنار گذارده و آتش کوره های خود را برای همیشه خاموش کردند. این تولیدکنندگان بالا بودن هزینه های تولید مانند دستمزد کارگر و بالاتر از آن افزایش هزینه انرژی را بدتر از کاهش حجم تقاضا میدانند، ازاین رو امیدی به تداوم تولید خود ندارند اما در همین صنعت و در زمان دست وپنجه نرم کردن بازار مسکن با رکود، برخی توانستند با تأسیس شرکت های واسط به موفقیت چشمگیری برسند ،ضمن اینکه راه را برای همکاران سابق خود نیز هموار کردند. اما چگونه؟ شرکت های واسط نقش تأمین مالی را برای تولیدکننده ایفا میکنند و علاوه بر آن به ممیزی کیفیت محصولات هم میپردازند. اهمیت این نقش به این دلیل است که مصرف کنندگان اعتماد کاملی به عرضه شرکت های واسط دارند. ازاین رو سفارش دادن به آنها را آن هم در مقیاس وسیع مترادف با قیمت کمتر و دریافت کالایی با بهترین کیفیت میدانند. از آنجا که شرکت های واسط زمانی تولیدکننده بوده یا از نیروهایی که سابقه فعالیت در تولید را دارند بهره می برند اشراف کامل بر بازار دارند و میتوانند بهترین کیفیت را شناسایی نمایند. حال چنانچه کیفیت محصول کارخانه ای کاهش یافت، آن را از فهرست طرف معامله خود خارج میکنند تا اعتبارشان نزد خریداران عمده کم نشود. بر این اساس اگر محموله ای دارای نقایصی مانند شکستگی زیاد یا کمبود تعداد و مانند این موارد باشد این شرکت های واسط اقدام به جبران خسارت برای مشتریان خود که مصرف کننده نهایی و اغلب شرکت های انبوه ساز یا پیمانکار هستند، میکنند و در عوض تولیدکننده ای را که بیتوجهی کرده با تحریم خرید، تنبیه میکنند. چرا که اعتبار نزد مشتری مهم ترین سرمایه شرکت های واسط است. پس تولیدکننده نیز میداند با تولید بیکیفیت سفارش های کلانی که این شرکت ها تقاضا میکنند را از دست خواهد داد و در نتیجه برای همکاری با شرکت های واسط دقت کافی دارد. اهمیت این شرکت ها برای تولیدکنندگان این است که از طرف شرکت های واسط، سفارش های کلان و منظمی که میتواند چرخ صنعت این تولیدکنندگان را بچرخاند و به صنعت و بازار سامان بخشند را دریافت میکنند. رصد دائم بازار مصرف کننده نیز میداند این شرکت ها نه یک خط تولید که چندین و چند تولیدکننده را دائم رصد میکنند و با توجه به اشرافی که به بازار دارند میتوانند همیشه عرضه ای در برابر تقاضای آنها داشته باشند. به این معنا که اگر تولیدکننده به هر دلیل نتوانست قرارداد خود را انجام دهد، این شرکت های واسط به دلیل ارتباطی که با کارخانه های متعدد دارند، میتوانند محموله دیگری را جایگزین کنند تا کار ساخت وساز مشتری معطل نشود، پس نقش ضمانت کننده نیز دارند. مزید قیمت برای همه شرکت های واسط به دلیل خرید انبوه قیمت معاملاتشان از فرمول -تیراژ- پیروی کرده و قیمت ها کمتر محاسبه میشود. به نحویکه سود شرکت های واسط در همین تخفیف مستتر شده و حتی قیمت برای مصرف کننده نیز کاهش مییابد. این نوع فعالیت حتی میتواند نقش نظارتی را قوی تر از بخش دولتی و سازمان های مسئول ایفا کند چرا که هر نوع سهل انگاری و بیتوجهی به بهانه زرنگ بازی و کم فروشی به بهای دور شدن از بازار بزرگی است که فعالیت آنان ایجاد میکند. نتیجه تجاری در ابعاد کلان از سفال که کالایی ساده است، پل بزنید به مصالح ساختمانی مهم تر مانند فولاد، سیمان و سنگ تزئینی که صنایع سنگینی متولی آنها هستند و با آنکه از سرمایه های ملی و حمایت های بیکران دولتی بهره برده اند و توانسته اند در رتبه های نخستین تولید در دنیا مطرح شوند اما سهمشان از صادرات، شایسته جایگاهشان نیست. باز هم به بخش خصوصی نگاه کنید. سنگ آهنیها هولدینگ های موفق صادراتی راه اندازی کردند و موفقیتشان به جایی رسیده که بعد از نفت دومین صادرات را به خود اختصاص داده اند.