صنعت سنگ تزئینی

گروه بازار ساختمان: صنعت سنگ تزئینی را نباید دست کم گرفت چرا که با 5 هزار و 600 واحد تولیدی و هزار واحد تجاری بزرگ ترین بخش کالاهای ساختمانی غیر سازه را به خود اختصاص داده است از جمله صنایعی که در یک دهه اخیر با توفانی از مشکلات روبه رو شد و مرحله اول هدفمندی ، وضع عوارض صادراتی و اعطای مجوز واردات سنگ های چینی و برزیلی آسیب زیادی به صنعت این کالای ساختمانی وارد آورد تنها و تنها صنعت سنگ تزئینی است. مشکل دیگر این صنعت تغییرات دوره ای سلیقه و میل بازار مصرف است که توانسته است این بخش را ناگهان با مشکل اساسی روبه رو کند که نمونه آن را میتوان در رویکرد به مصرف تراورتن ( آن هم تنها چند نوع خاص) دید. گران شدن قیمت انرژی بخصوص گازوئیل در معدن و حمل ونقل و برق در کارگاه های فرآوری سنگ میتواند تأثیر بسیاری در رشد هزینه های تولید بگذارد. با این حال وضعیت خوب صادرات سنگ خام به چین و سنگ های فرآوری شده به بازار عراق فرصتی برای فعالان بزرگ این بخش فراهم کرده است که بتوانند مشکلات را پشت سر بگذارند ولی این فرصت ها هرگز برای فعالانی که بیتوجه به شرایط روز حرکت میکنند، وجود ندارد و احتمالاً آنها برای همیشه از صحنه محو میشوند. استعداد سنگ در تجارت فراقاره ایسنگ تزئینی بدون توجه به فعالیت های معدنی و صنایع فراوری و بازار داخلی و تنها به دلیل تنوعی از رنگ و جنس انواع سنگ های تزئینی که در ایران دیده میشود، میتواند در مسیری حرکت کند که بازار کشورهای غربی را بار دیگر در دست گیرد. تا آنجا که میدانیم چند دهه قبل بیش از 70 درصد سنگ مورد نیاز امریکای شمالی که خود از بزرگ ترین بازارهای مصرف سنگ های تزئینی است توسط ایران تأمین میشد. از این رو میتوان امید داشت با کاهش تنش ها در فضای بین المللی ، فرصتی برای بازیابی جایگاه گذشته فراهم شود. این فرصتی بسیار مناسب است چرا که کشورهایی مانند ترکیه ، برزیل ، چین و هند که معدود سنگ های مرغوب را در اختیاردارند، نمیتوانند با تنوع وسیع و منحصربه فرد سنگ در بهشت معادن سنگ دنیا ( یا همان ایران) رقابت کنند. وجه بد قضیه این است که صنایع فراوری سنگ تنها به تأمین نیاز بر اساس سلیقه بازار داخلی کشور فعالیت داشته اند و بر ویژگیهای تقاضا برای سنگ در بازارهای جهانی تمرکز نکرده اند. برش و پولیش بدون توجه به انواع متعدد روش های فراوری سنگ و نیز ضخامت 2 سانتی متر به جای قطر کمتر دلیل این ادعاست. از طرف دیگر بازاریان ایران نیز در چند دهه اخیر بیشتر در بازار منطقه فعال بودند و بر شرایط آن اشراف داشته اند و نمیتوان توقع داشت به سرعت با تجارت مدرن در کشورهای غربی هماهنگ شوند. از این رو باز هم خام فروشی ساده ترین مسیری است که میتوان انتخاب کرد؛ چالشی که از هم اکنون باید برای نجات صنعت سنگ تزئینی ایران در وزارتخانه چاره ای برای آن اندیشید.