menu
جستجو
ورود

ثبت آگهی رایگان

خانه مکرمه یک قدم تا ویرانی

این روزها که خانه هنرمندان میزبان 800 اثر از 65 هنرمند خود آموخته شده است بار دیگر یاد « مکرمه قنبری » زنده میشود. امروز اگر موضوع هنرمندان خودآموخته جدی گرفته میشود، تنها به برکت آن روزهایی است که مکرمه از پستوی خانه اش بیرون آمد و محافل هنری شناخته شد. از سوی دیگر دوربین و هنر ابراهیم مختاری، مستندساز هم به یاری او آمد و آوازه زندگیاش به دورترین نقاط جهان رسید. همین چند ماه پیش هم آثار و فیلم های مستند از زندگی مکرمه در موزه « باورز»، موزه ای مطرح در کلمبیا، به نمایش درآمد. نقاشیها و زندگی این زن خودآموخته بسیاری از هنردوستان آمریکایی را تحت تاثیر قرار داد و جوش و خروشی کم نظیر در این شهر ایجاد کرد. با این وجود، این سوی دنیا در روستای دری کنده مازندران، خانه مکرمه به سوی ویرانی میرود و هیچ اقدامی برای نجات آن از سوی مسئولان صورت نمیگیرد. اینگونه است که خانه مکرمه، تنها بوم نقاشی این زن روستایی بر اثر نم و رطوبت راه ویرانی را پیش میگیرد، آن هم خانه ای که در سال 86 در فهرست میراث ملی ایران جای گرفت، خانه ای که به گفته محلیها اتوبوس اتوبوس مردم برای دیدنش به این روستا میآیند. علی عزتی، مؤسس و مدیرعامل انجمن هنرمندان خودآموخته هم درباره وضعیت این خانه هشدار میدهد و از مسئولان میخواهد که به یاری این خانه بشتابند برای اینکه مکرمه قنبری، جریان مهمی را در راه شناسایی هنرمندان خود آموخته به وجود آورد.علی بلبلی، پسر مکرمه قنبری این ها را میگوید و خواستار صیانت از خانه ای میشود که سالانه خیل کثیری از بازدیدکننده ها از اقصی نقاط جهان برای دیدارش میآیند. او مادرش را سر جنبش هنرمندان خودآموخته در سراسر ایران میداند و بر این باور است که بیش از صد هنرمند خودآموخته در ایران بعد از مادر او شناخته شده و پا به عرصه هنری گذاشتند و حالا در اقصی نقاط دنیا نمایشگاه میگذارند.مکرمه که نه استادی داشت و نه حامی و حتی بوم نقاشی حرفه ای با این وجود در فستیوال فیلم رشد، جایزه مخصوص هیئت داوران را به همراه جایزه ویژه فستیوال ادبی-هنری روستا دریافت کرد و در سال 2001 نیز به عنوان بانوی نقاش سال کشور سوئد انتخاب شد.مکرمه در سال 1384 بر اثر عوارض ناشی از سکته مغزی در بیمارستان یحیینژاد بابل میمیرد و پیکرش را به پیشنهاد فرزندش علی در حیاط منزلش به خاک میسپارند.دلاور بزرگ نیا، رییس میراث فرهنگی مازندران در پاسخ به اینکه میراث فرهنگی قرار است چه کمکی برای حمایت از این خانه داشته باشد، میگوید بهترین حالت این است که اینجا موزه خصوصی شود و این بهترین شکل نگهداری این خانه است. دلیلی ندارد که این خانه به دولت سپرده شود البته اگه به دست اهلش بیافتد.

انتهای خبر/پیام ساختمان

چاپ شده در هفته نامه پیام ساختمان شماره 182

فهرست مطالب شماره 182

این مطلب را در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید :

دیدگاه خوانندگان :


دیدگاه خود را به اشتراک بگذارید

صفحه اصلی خانه
×