پیدا کنید پرتقال فروش را

سلامی چو بوی خوش آشنایی علیکی پر از تلخی طعم چایی! باز هم هفته ای رفت و هفته آمد و نهایتاً زمان انتشار تنها دو هفته نامه صنعت ساختمان رسید. اما از اون هفته ای که ما در خدمتتان نبودیم تا این هفته ای که در خدمتتان هستیم، طبق معمول هیچ اتفاق خاصی نیفتاد جز اینکه به روال اردیبهشت هر سال 20 درصد به حقوق کارگران و کارمندان اضافه شد و 30 درصد به قیمت تاکسی و 40 درصد به اتوبوس و 50 در صد به بنزین و 60 درصد به دیه و 70 درصد به برق و 80 درصد به گاز و 90 درصد به سکه سر عقد و 100 درصد به کرایه خانه و 110 درصد به حق ثبت دفترخانه و 120 درصد به گمرک و 130 درصد به لبنیات و 140 درصد به گوشت و 150 درصد به تخم مرغ و 160 درصد به ماهی و 170 درصد به خودرو و 180 درصد به نرخ ویزیت پزشکان و 190 درصد به قیمت قبر و 200 درصد به تعرفه مخابرات و ... واپس دلان فروتن شوکران! این روزها همه واپس دلند، حتی ما که نه تنها نهنگ دریای روزنامه نگاری که باز همافر شکاری هستیم هم واپس دلیم. چرا که قادر به شکافتن هسته اتم و فرستادن میمون به فضا شده ایم ولی هنوز نمیتوانیم ساختمان های خوب و با کیفیتی بسازیم که هم عمر مفید قابل قبولی داشته باشند و هم با هر تکان زمین روی سر مردم خراب نشوند. واپس دلیم چرا که گستره وسیعی از مناطق مسکونی کشورمان بافت های فرسوده و ناپایدار است. دلمان واپس میرود چون دچار عدم نظارت بر اجرای درست و علمی بر ساخت و سازها، عدم استاندارد مصالح ساختمانی، عدم دسترسی به نیروی کار ماهر و آموزش دیده و چندین عدم دیگر هستیم. دل وامانده مان پس مانده، چرا که اگر قلم ما کج برود مدیران و مسئولان محترم کار را از تذکر شفاهی و کتبی میگذراند و به تذکر فیزیکی میکشانند ولی حاضر نیستند از گل نازک تر به کسانی بگویند که مسبب این قدر اختلاف در میانگین عمر ساختمان های ما با ساختمان های کشورهای پیشرفته هستند. مسکن اُجتِمیداک! میگویند داشتن مسکن، «امید اجتماعی» را بالا میبرد، مخصوصاً اگر خانه دار شدن از طریق طرح مسکن «امید» یا طرح مسکن «اجتماعی» باشد؛ اگر طرح مسکن «پاک» هم به کمک بیاید که دیگر «امید اجتماعی پاک بالا میرود»! مسکن مهر؟ نه تورو خدا! دیگر حرفش را هم نزنید، نخ سوزن که حتی رئیس مجلس هم اخیراً اعلام کرده آن طرحِ بی چشم و رو، 42 هزار میلیارد تومان از پایه پولی کشور را به خودش اختصاص داد و در عوض فشار نقدینگی تورمی را ایجاد کرد که حتی به ضرر صاحبان مسکن مهر است و باید هزینه اضافه ای را پرداخت کنند تا مسکن خود را تحویل بگیرند. بعد هم آقای دکتر کُلی از دولت دلجویی کرده که باید زحمت بکشد و تورم 40 درصدی را برساند به 32 درصد. اصلاً شما مشغول الذنبه هستید اگر فکر کنید که ایشان یک زمانی حمایت های زیادی میکرد از این طرح و باعث و بانیهایش؛ خیر، کار ایشان نبود! مَخلص کلام هم اینکه ما کلی با این کلمات «اجتماعی، امید، پاک» بازیهای لفظی و معنوی کردیم که نمونه هایش را آن بالا شاهد بودید و آخرش هم رسیدیم به «مسکن اُجتِمیداک»! الان هم اعلام میکنیم اگر طرح مسکنی دیگری هم هست خجالت نکشید، رو کنید. فقط از این به بعد ما کارت شارژ میگیریم تا با اسم های طرح های مسکنی شما بازیهای لفظی کنیم! فریاد نکش آقا! «متاسفانه ما به جای گفتگو اغلب فریاد میکشیم»! البته که ما به عنوان نهنگ دریای روزنامه نگاری از این کارها نمیکنیم، این حرف را هم ما نگفته ایم بلکه آقای وزیر ... فرموده اند، آن هم کجا، در مراسم اختتامیه مسابقه «آتش جان» که با هدف ایجاد همبستگی اجتماعی برای جلوگیری از تکرار حادثه آتش سوزی در مدارس برگزار شده بود. برای آن عزیزانی که قصد دارند در این خصوص بیشتر بدانند باید عرض شود که یک موسسه ای ایجادشده به نام « ... » که از قضا رئیس آن آقای دکتر ... وزیر محترم ... است. بعد این موسسه (که علیالقاعده از زیرمجموعه های دولت محسوب نمیشود) مسابقه آتش جان را برگزار کرده و در مراسم اختتامیه مسابقه، آقای وزیر درباره ضرورت گفتگو به جای فریاد کشیدن صحبت کرده است. حالا ما اینها را از کجا میدانیم؟ چون خبر مبسوط آن موسسه و آن مسابقه را روابط عمومی وزارتخانه جناب وزیر و یک مطبوعه منتشر کرده بود به چه قشنگی، عینهو باقلوا، که وقتی میخوانی با لب هایت بازی میکند! فلذا من دیگر حرفی ندارم و شما را تا هفته آینده با پرتقال فروش تنها میگذارم!