سون امی وی لا سازی
بیش از یک دهه است که سونامی ساخت وساز ویلاها در استان های حاشیه دریای مازندران آغاز شده است. جریانی که به یک باره سبب تحولات زیادی در لایه های مختلف فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی شد و به مرور سبک زندگی مردم مناطق گردشگر پذیر را تغییر داد. آب و هوای مناسب و وجود زمین های کشاورزی پهناور سبب شد تا شالیزارها نخستین هدف خوش نشینان و انبوه سازان برای ساخت ویلاها شوند. این زمین ها با مهر شورای اسلامی محل فروخته میشود یک کارشناس گفت: این زمین ها با مهر شورای اسلامی محل فروخته میشود، اما با تغییر اعضای شورا دوباره همان زمین به افراد دیگر و با مهر شورا فروخته میشود و درحالیکه هنوز کاربری زمین کشاورزی است، زیرساخت ویلا میرود؛ ویلاهایی که شاید سالی دو بار هم استفاده نشود. کارگاه تولید غذای مردم را تعطیل نکنید عباس نویدی اصل، کارشناس مسکن با انتقاد از عملکرد مسئولین رسیدگی به پرونده های زمین خواری گفت: برای این مسئولان شناسایی این شرکت ها کاری ندارد اما اینکه چرا برخوردی قاطع با این شرکت ها که در معاملات خود با املاکیها همدست هستند صورت نمیگیرد جای سؤال است. وی افزود: طبق نظر کارشناسان برای تشکیل هر سانتی متر خاک کشاورزی 800 سال زمان لازم است، پس نباید زمین مرغوب شالیزارهای شمال که در حکم کارگاه تولید غذای مردم است، به راحتی با سودجویی دلالان تبدیل به ویلا یا وسیله ای برای کلاه برداری شود. وی ادامه داد: بیشتر زمین های شمالی ما که زمانی طلای سبز محسوب میشد حال به کامپوزیت و آهن و آجر تبدیل شده و برخورد قاطع با این تخلف بسیار سنگین امری بدیهی و ضروری است . زمین خواری در خون ماست شادمهر بحرینی ، کارشناس مسکن با انتقاد از اینکه بعضی از بخشداران مازندران به بهانه اجرای پروژه اقدام به زمین فروشی میکنند، گفت: باید با بخشداران زمین فروش برخورد جدی شود.وی افزود: مهم ترین مشکل ما در حال حاضر در بخش کشاورزی تغییر کاربری اراضی کشاورزی است. بحرینی ادامه داد: مسئولین از مهاجرت روستاییان به داخل شهرها معترض هستند حال سؤال من این است برای نگه داشتن روستائیان در روستاهایشان چه کردیم و چه خواهیم کرد. بهترین مزارع برنج کاری در محمودآباد به جای نشای برنج صحنه ساخت وساز شده است. بحرینی با اشاره به اینکه متأسفانه زمین خواران و املاکیها سیریناپذیر هستند ، افزود: برخی از بخشداران با عنوان انجام پروژه اقدام به زمین فروشی میکنند و بخشی از اراضی به ویژه حاشیه اتوبان ها را از دست میدهند درحالیکه باید این زمین ها حفظ شود تا زمینه امید مردم فراهم شود. این کارشناس مسکن گفت: متأسفانه زمین خواری در خون ماست و زمین کشاورزی ، ساحلی ،جنگلی و بایر و امثال اینها توفیری ندارد. هر جا در ورودی یک روستا تابلوئی به این مضمون دیدید که به روستای تاریخی و سرسبز فلان آباد خوش آمدید، بدانید که دوستان مشغول تاراج روستا هستند و متأسفانه افراد ساده دل با دیدن چندمیلیون تومان هوایی میشوند ویکباره میبینیم که محتاج برنج هندی و... میشویم. وقتی درآمد برای خیلی از ادارات و سازمان ها هدف میشود و وقتی دهیاری با گرفتن مقداری پول جواز قطعه قطعه کردن شالیزارها و فروش و ساخت ویلا را بدهد باید دید مشکل کجاست؟
انتهای خبر/پیام ساختمان
این مطلب را در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید :