پنبه دانه
من خواب دیده ام که کسی میآید کسی که قدش از نردبان خانه معمار هم بلندتر است و از مهندس ناظر که رفته است و رخت پاسبانی پوشیده است نمیترسد و از صاحبخانه هم که تمام اتاق های منزل ما مال اوست نمیترسد و میتواند تمام مقررات ملی ساختمان را با چشم های بسته بخواند چقدر پنتهوس خوبست و من چقدر دلم میخواهد که کلنگی قابل سکونت ما استخر داشته باشد چقدر توی استخر پریدن خوب است چقدر خانه داشتن خوب است چقدر مستاجر نبودن خوب است و من چقدر از همه چیزهای خوب خوشم میآید کسی میآید و خانه را قسمت میکند و کلنگی قابل سکونت را قسمت میکند و زیرپله را قسمت میکند و سهم ما را هم میدهد من خواب دیده ام ...
انتهای خبر/پیام ساختمان
این مطلب را در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید :