عایق های مهار صدا
همیشه برای پوشاندن سطح هایی که صدا به راحتی از آنها عبور و ایجاد مزاحمت می کند، از پوشاننده هایی که عایق صدا هستند، استفاده می کنیم , اغلب سعی میشود در کنار استفاده از جنس و وسایل خوب مورد نیاز برای عایق بندی و مهار و جلوگیری از حرکت کردن صدا، لایه عایق ما نیز از حجم کمی برخوردار باشد. این لایه میتواند 20 قطعه مقوای ضخیم یا یک لایه از بلوک های آکوستیک باشد. درواقع همه اجسام و وسایل مورداستفاده در یک عایق کاری بستگی به شما و بودجه شما دارد. بنابراین نسبت به مورد کاری خاص باید اهمیت زیادی برای این بخش قائل شوید.
برای یک محیط مهارشده و مناسب برای صدا، نقطه تابیده شدن فرکانس های صدا را در نظر بگیرید، آن نقطه محل پرتراکم صدا بوده و در یک محیط خاص دقیقاً روبه رو و به موازات نقطه تابش است که صدای هدایت شده از مبدأ بر روی یک قسمت از پیش تعیین شده دیوار قرار می گیرد. در این مرحله وظیفه ما این است که شرایطی به وجود بیاوریم تا محل برخورد، محلی نباشد که صاف و بازتابنده بوده و با بازتاب فرکانس ها، آنها را با فرکانس های جدیدتر تداخل دهد. بنابراین آن محل را به وسیله اشیای مناسب می پوشانیم تا تابش را جذب همان وسایل عایق کرده و در اثر تابش، صدا در برخورد به سطح روبه رو برنگردد (بازتاب نشود). حال صدا و بازتاب آن تا حد زیادی همانند نور ولی برحسب دسیبل همراه با فرکانس های مختلف است و طول محیط و محل موردنظر ما ممکن است اگر نادرست مهار شود صدای مهارشده در پی داشته باشد که این مسئله پیچیده و در مبانی آکوستیک موردبحث قرار می گیرد.
برای عایق بندی صدا می توان از موکت، مقوای شانه تخم مرغ، کارتن، یونولیت، فوم، پشم شیشه و پشم سنگ و روزنامه به نسبت نیاز استفاده کرد. آنچه در درجه اول از اهمیت برخوردار است جدا کردن محیط از یک محیط همجوار و پر سروصدا (حتی یک خانه) و بعد مهار فرکانس های صوتی و جذب آن توسط عوامل محیط داخلی خودمان است.
برای رسیدن به نتیجه ای خوب باید همواره از بهترین راه ها استفاده کرد . برای مهار صدا از بلوک های مخصوص برای این کار به نام بلوک های آکوستیک که به شکل سرامیک و کاشی های سطوح کف و دیوار هستند، استفاده می شود که اغلب هزینه های مختلفی دارند ولی بهترین گزینه موجود و ممکن هستند. به عنوان مثال حداقل قیمت آنها 6 تا 7 هزار تومان است و برای یک متر بلوک معمولی خوب و یک لایه باید حداقل 10 تا 14 هزار تومان هزینه کرد.
برای امور اولیه و در سطوح پایین تر می توان از وسایلی مانند پشم شیشه و پشم سنگ استفاده کرد که ما پشم شیشه را به علت سهولت، سبکی و تمیزی به کار می بریم و استفاده اصلی آن به عنوان عایق حرارتی است که اغلب برای تأسیسات ساختمانی مورداستفاده قرار می گیرد که در حال حاضر به علت ضرر و زیان های این عایق بر افراد و محیط، کاربرد آن کاهش یافته است و به جای آنها از فوم های پلاستیک ورقه ای که به صورت پارچه های کنفی در کارتن وسایل نو و جدید الکتریکی می بینیم، استفاده می شود. اما استفاده از آن به عنوان عایق صدا به صورت رو به خود و پشت به دیوار نیز خطرات زیادی دارد. به عنوان مثال این وسیله بعد از مدتی عوارض پوستی و تنفسی شدیدی بر جای می گذارد و اگر قرار باشد روی دیوار نصب شود، بعد از مدتی به طور مداوم ریزش هایی خواهد داشت و نباید از معلق بودن ذرات ریز آن تعجب نمود .ضمن اینکه تنفس در محیطی که این عایق وجود دارد ، نیز خارش های پوستی و تنفسی و سوزش ها و تنگی نفس های مقطعی را به دنبال خواهد داشت.
برای جلوگیری از خطرات آن می توان از پارچه و تور هم به عنوان تکیه گاه بهتر و هم برای جلوگیری از ریزش ذرات آن استفاده کرد. توجه داشته باشید که نوع پارچه برای پوشاندن جلوی پشم شیشه نکته ای بسیار مهم است و پارچه نخی برای این کار مناسب نیست و ممکن است یک پارچه خیلی ضخیم صدا را منعکس کند ولی می توان از موکت خیلی نرم و نازک یا لایه آستری چسبدار برای این کار استفاده کرد که قسمت چسبدار و براق به سمت پشم شیشه و قسمت نرم و پنبه ای به سمت بیرون قرار می گیرد و احتیاجی هم به چسباندن پارچه با اتو ندارد ولی اگر پشم شیشه ضخیم بود می توان این کار را انجام داد.
انتهای خبر/پیام ساختمان
این مطلب را در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید :