آمار باورنکردنی مصرف سیمان در چین

مصرف سیمان چین در فاصله سال های 2011 تا 2013، بیشتر از مجموع مصرف سیمان ایالات متحده در تمام قرن بیستم بوده، این در حالی است که قرن بیستم دوره توسعه شدید ایالات متحده هم بوده است؛ در این قرن بود که تقریباً همه جاده ها و پل های آمریکا، شبکه ارتباطی بین ایالات، سدها و بسیاری از بلندترین آسمانخراش های دنیا ساخته شدند. چین و ایالات متحده ازنظر اندازه جغرافیایی هم نزدیک به هم و به ترتیب سومین و چهارمین کشورهای بزرگ دنیا هستند.این موضوع چنان شگفت انگیز بوده که حتی واکنش بیل گیتس را در پی داشته است. ولی آیا این آمار میتواند درست باشد یا خیر و اگر درست است، چگونه؟.آمار فوق به نظر باورنکردنی است ولی بنا به اعلام منابع دولتی و صنعتی به نظر میرسد که دقیق باشد. بررسی این آمار واقعیت های جالبی را درباره تفاوت های دو کشور و نیز سیر تحولات در چین نشان میدهد. منبع آمار اعلام شده توسط بیل گیتس، مورخی به نام «واسلاو اسلیم» است که سیمان را مهم ترین ماده با حجم انبوه مورداستفاده در تمدن ما میداند. اسلیم این آمار را از منابعی آمریکایی (U.S. Geological Survey) استخراج کرده که مصرف سیمان در ایالات متحده را به صورت زیر نشان میدهد:این نمودار واقعیات مهمی ازجمله کاهش مصرف سیمان در دوره رکود بزرگ بین دو جنگ جهانی، در دوره جنگ جهانی دوم و نیز دوره رکود در دهه 1980 میلادی را نشان میدهد. مجموع مصرف سیمان ایالات متحده در قرن بیستم، حدود 4.4 میلیارد تن بوده است.در مقابل؛ چین در دوره سه ساله 2011 تا 2013 حدود 6.4 میلیارد تن سیمان مصرف کرده است. منبع آمار مربوط به چین، نشریه ای صنعتی و مستقر در لندن است که آمار آن درباره مصرف سیمان در ایالات متحده مشابه آماری است که مرکز آمریکایی که در بالا به آن اشاره شد، اعلام کرده است. به گفته هندریک فون اوس( متخصص کالاهای اساسی معدنی در موسسه USGS) مصرف سیمان چین در دوره 2010 تا 2012، چهل درصد بیشتر از مجموع مصرف سیمان در ایالات متحده در قرن بیستم بوده است.سؤال این است که چینیها چگونه این حجم عظیم سیمان را مصرف کرده اند؟ مسئله اول رشد شهرنشینی در چین با نرخی تاریخی است، یعنی بیشتر از چیزی که در قرن بیستم در ایالات متحده اتفاق افتاد. هرسال بیش از بیست میلیون چینی به شهرها نقل مکان میکنند که بیشتر از مجموع افرادی است که در سه شهر نیویورک سیتی، لس انجلس و شیکاگو اقامت دارند. این تغییر عظیم طی کمتر از پنجاه سال صورت پذیرفته است. در سال 1978، کمتر از یک پنجم جمعیت چین شهرنشین بودند ولی پیش بینی میشود در سال 2020، این میزان به شصت درصد برسد.شهرهای چین باید متناسب با ایجاد فضای مسکونی برای چنین سیل جمعیتی تغییر کنند. تخمین ها نشان میدهد که نیمی از زیرساخت های چین از سال 2000 به بعد ساخته شده که شامل شبکه جدید راه آهن، راه های بین شهرها، سدها، فرودگاه ها و نیز مجتمع های عظیم مسکونی در سراسر این کشور میشود. شگفت انگیزتر از تغییر شانگهای، رشد دلتای رود مروارید (Pearl River Delta) ابر شهری در چین و نزدیک به منطقه هنگ کنگ است. طبق گزارش بانک جهانی، این قطب صنعتی چین در سال 2010، جمعیتی برابر با 42 میلیون نفر را در خود جای میداده است. اگر همه این منطقه را یک شهر در نظر بگیریم – که به نظر کاری منطقی میآید- آنگاه، دلتای رود مروارید پرجمعیت ترین و وسیع ترین شهر دنیا خواهد بود. علاوه بر رشد شدید شهرنشینی در چین، چند عامل دیگر نیز در مصرف عظیم سیمان در چین مؤثر هستند. همان گونه که گلدمن ساکس به آن اشاره کرده است، اگرچه جمعیت فعلی چین حدود چهار برابر جمعیت آمریکاست ولی 15 برابر جمعیت آمریکا در ابتدای قرن بیستم و نه برابر جمعیت آمریکا در سال 1950 است.دنیا همچنین شاهد تغییر در نوع استفاده از مواد ساختمانی بوده است. در سال 1950، تولید فولاد و سیمان در جهان تقریباً برابر بوده ولی تا سال 2010، درحالیکه تولید فولاد تقریباً هشت برابر شده، تولید سیمان 25 برابر شده است. ضمن اینکه در چین به علت کمبود الوار استفاده از چوب در بخش ساختمان کمتر است. برعکس ایالات متحده، در چین بیشتر مردم در ساختمان های کوچک و بزرگ سیمانی زندگی میکنند.