پیدایش صنعت سیمان سازی در ایران

ایرانیان از پیشینه کهنی در شناخت و تهیه مصالح ساختمانی برخوردارند. بناهای به یادگار مانده از پیشینیان ما در نقاط مختلف کشور از دوره های گذشته ، ابعاد این امر را مشخص می سازد. آهک و ساروج ازجمله موادی است که در ایران قدیم به وفور به کار گرفته شده است. به گزارش پیام ساختمان، زمان شروع مصرف سیمان در ایران مشخص نیست لیکن ورود سیمان به ایران ، توسط خارجیان صورت گرفت که از آن برای ساختن بناهایی نظیر کلیسا، سفارتخانه و تأسیسات بندری استفاده شده است . مصالح ساختمانی قدیمی برای ساخت زیربناهای اقتصادی با روش مدرن امروزی کارایی و استقامت لازم را نداشتند ، بنابراین نیاز به مصالح ساختمانی جدید اجتناب ناپذیر گردید که یکی از مهم ترین مصالح ساختمانی برای ساخت این بنا ها ، سیمان بود. اجرای پروژه های جدید از قبیل خطوط و ساختمان راه آهن دولتی ، پل ها ، و تونل ها و سایر ابنیه نیاز مبرم به مقدار زیادی سیمان داشت ، بنابراین دولت اقدام به واردات سیمان نمود و هرساله بر حجم واردات اضافه می گردید به طوری که در سال 1314 ایران چهارمین کشور واردکننده سیمان در جهان بشمار می رفت . کشور ایران ازلحاظ جغرافیایی در منطقه ای واقع شده که سلسله کوه های آهکی آن را احاطه نموده است ، درنتیجه مواد اولیه برای تولید سیمان در داخل کشور به وفور یافت می شود . بنابراین دولت تصمیم به ساخت کارخانه سیمان در ایران گرفت . در سال 1307 مطالعات و بررسی های لازم برای ایجاد اولین کارخانه سیمان و همچنین برآورد ذخایر مواد اولیه موردنیاز این پروژه آغاز شد و در سال 1309 قراردادی با شرکت دانمارکی اف ال اسمیت جهت ایجاد این کارخانه موسوم به سیمان ری با ظرفیت تولید 100 تن سیمان در روز و با سرمایه دولتی معادل 800،133 پوند استرلینگ برای تأمین ماشین آلات و 800،66 پوند استرلینگ جهت تأمین نیروگاه برق موردنیاز آن منعقد شد .سرمایه این کارخانه توسط دولت و از محل عایدات قند و شکر تأمین گردید .