من فرسوده نیستم، الکی مثلا اکازیونم

چشم هایت را بر هم مزن که عمر من تمام می شود. چشم هایت را بر هم مزن که زندگی مرا به هم می زنی، اگر «او» برای «تو» ساخته شده، «من» برای «تو» ویران شدم، چشم هایت را بر هم مزن که ویرانم می کنی. نشنیده ای که می گویند عمر به چشم بر هم زدنی می گذرد؟ تو عمر منی، چشم بر هم مزن! یعنی نمی فهمی چی میگم عمو؟ میگم عمرت داره میگذره؛ تا چشم به هم زدی روز مهندس آمد و رفت؛ چشم به هم زدی 11 ماه سال هم گذشت؛ یک بار دیگه که چشم به هم بزنی این دو هفته هم میگذره و ما میرسیم به شماره 205 نشریه که آخرین شماره امسال باشه؛ حالا گوش نکن و هی پلک بزن! کلمات و ترکیب های قدیمی این که هیئت وزیران مصوب کرده برخی از بدهی های وزارت راه وشهرسازی به بنیاد مستضعفان، قرارگاه سازندگی خاتم الانبیاء و شرکت توسعه راه های پارس با مطالبات دولت از این بخش ها تهاتر شود، ما را به یاد اصطلاح قدیمی «از این جیب به آن جیب» انداخت! یعنی شما از یک دست می دهی ولی از آن یکی دست پس می گیری. این وسط فقط کلی اشتغال زایی هم انجام می شود که کار بسیار خوبی است. بر خاک رفته! طی همین یکی دو ماه گذشته نه تنها مراسم سینمایی گلدن گلاب، جشنواره فیلم برلین و مراسم سینمایی اسکار برگزار شد که حتی جشنواره سینمایی فیلم فجر هم به خوشی و خرمی برپا شده و به اتمام رسید ولی دریغ از این که یک سکانسی ولو گذرا در یکی از این فیلم ها به صنعت ساختمان پرداخته شده باشد. حالا ما خیلی از این غربی ها انتظار نداریم که به فکر بافت های فرسوده ما باشند ولی انصافا در سینمای خودمان نباید به این طور مسائل که هم به اقتصاد ربط دارد هم به زندگی و هم به خیلی چیزهای دیگرمان، پرداخته شود؟ حالا سینما هیچی، صدا و سیما چی؟ چطور است که درباره خطراتی که تخم ریزی قورباغه ها را تهدید می کند هم برنامه هایی در تلویزیون خودمان ساخته و پخش می شود ولی در آن برنامه ای مثلا درباره خطرات گودبرداری ساخته نمی شود؟. آگهی آیا مهندسید و دنبال کار می گردید؟ آیا از پایین بودن عمر ساختمان ها در ایران نگرانید؟ آیا نمی توانید برای ساختن یک سرپناه برای خودتان مصالح استاندارد گیر بیاورید؟ آیا در به در به دنبال یک مهندس ناظر می گردید؟ آیا شب ها از ترس زلزله خوابتان نمی برد؟ ما هیچ پیشنهادی برای شما نداریم! ناسلامتی مهندسید ها! خودتان یک فکری برای خودتان بکنید! ای رستخیز ناگهان! این که وزیر راه و شهرسازی در همایش گرامیداشت روز ملی مهندس گفته که با بازنگری در آموزش مهندسان و ساماندهی آنها رستاخیز دوم مهندسی در دولت یازدهم شکل می گیرد، موجب وجد و سرور خاصی در ما شد. حقیقتا برای اولین بار دچار رستاخیر احساسات شده و در پوست خودمان گنجیدیم! البته قدری برای خود ما هم عجیب بود چون این طور مواقع ما معمولا توی پوست خودمان نمی گنجیم. به هر حال وزیر راه و شهرسازی با بیان اینکه دولت یازدهم رستاخیز مهندسی ایران خواهد شد افزوده: در این دولت فضایی سرشار از امید، ابتکار و خلاقیت به کمک جامعه مهندسی کشور به بار می آوریم و یکبار دیگر شاهد کار بسیار بزرگ مهندسان در دولت یازدهم خواهیم بود. از خدا که پنهان نیست از شما چه پنهان ما با شنیدن کلمه رستاخیز بی اختیار یاد رستاخیزی افتادیم که قرار بود ما را تا دم دروازه تمدن بزرگ ببرد ولی ... درسی از تاریخ! می گویند صدام حسین، رئیس جمهور معدوم کشور عراق، بعد از جنگ اول خلیج فارس یکی از برادران خودش را به عنوان شهردار شهر بغداد منصوب کرد. برادر مذکور که از حجم و گسترده ویرانی های شهر بغداد بعد از چند جنگ پیاپی مطلع بود به صدام گفت: «یا اخی، این شهری که تو ساختی، شهردار می خواهد چه کار؟»! البته این مربوط به گذشته هاست که گذشته است؛ و این روزها، ایامی است که عباس آخوندی وزیر راه و شهرسازی کشورمان در دیار با طارق الخیکانی وزیر مسکن و آبادانی عراق با اشاره به آمادگی ایران برای سرمایه گذاری در سه پروژه عمرانی عراق گفته است: ایران برای صدور خدمات فنی مهندسی در حوزه راه و شهرسازی به عراق آمادگی دارد. گویا هیئت عراقی پیش از دیدار با وزیر راه و شهرسازی ایران از سایت 6 هزار واحدی شرکت سرمایه گذاری مسکن پردیس بازدید کردند. ما ضمن عرض خسته نباشید به مقامات وزارتخانه برای ایجاد زمینه فعالیت و اشتغال مهندسان کشورمان در کشورهای دیگر، توصیه می کنیم مواظب باشند هیئت های خارجی فقط از ساخت و سازهای در حال انجام بازدید کنند و نگذارند پایشان به واحدهای تحویل شده مسکن مهر باز شود که ... توسعه متوازن یا کجکی!؟ نمردیم و دیدیم بالاخره یک فردی هم پیدا شد که از مضرات کتمان اخبار و محاسن اطلاع رسانی و شفافیت اطلاعاتی صحبت کرد! به عقیده ما این که دکتر حناچی معاون وزیر راه و شهرسازی اظهار داشته که: متأسفانه به دلیل عدم اطلاع رسانی دولت و خودسانسوری کشور در حوزه مطبوعات و رسانه ها بسیاری از پروژه ها به دلایل مختلف منجر به فساد گردیده و کشور را با مشکلات جدی مواجه ساخته است؛ جای خوشحالی بسیار زیادی دارد. دکتر حناچی به همین هم بسنده نکرده و با ذکر چند مثال از تخلفات بزرگ در کشور گفته: اگر دستگاه های ذی ربط به وظایف حرفه ای خود عمل می نموند و اگر عوامل مختلف اجرای پروژه از کارفرما و مشاور و پیمانکار به این مسائل توجه می کردند و توسعه متوازن را در دستور کار خود قرار می دادند؛ شاهد بروز چنین اتفاقانی نبودیم. طبیعتا ما از این به بعد بیشتر دقت می کنیم ببینیم مقامات و مسئولان چه قدر تنفر خود از «عدم اطلاع رسانی دولت و خودسانسوری کشور در حوزه مطبوعات و رسانه ها» را عملا نشان می دهند. گفتگو خانه به بیل مکانیکی: مگه من فرسوده ام که بهم لبخند می زنی؟. بیل مکانیکی: اختیار دارید. شما نه فرسوده ای نه کلنگی. شما ریختی تو خودت! خانه به بیل مکانیکی: هیسس ... با من حرف نزن. الکی مثلا من اکازیونم! (سردبیر به نهنگ دریای روزنامه نگاری: الکی مثلا تو هم طنزنویسی!) خانه های حرفی! به نظرم اگر روزی بشر به تکنولوژی «ساخت آجر از طریق حرف زدن» دست پیدا کند ما بزرگترین صادرکننده خانه به سراسر دنیا خواهیم شد! به عبارت دیگر اگر دولت مردان ما طی همه سال های گذشته، به جای یک ساعت حرف زدن، یک ساعت بنایی می کردنند الان بچه ها مجبور نبودند معنی اصطلاح «مشکل کمبود مسکن» را از توی کتابهای فرهنگ لغت پیدا کنند. ولی تا به حال هر دولتی که راس کار آمده برای ساخت مسکن طرح داده و تا به امروز طرح های مختلفی نظیر فروش متری زمین، مسکن مهر، مسکن امید، مسکن اجتماعی، مسکن پاک، صندوق های زمین و مسکن و ... ارائه شده ولی هنوز تعداد مستاجران کشور زیادند، خانه های خالی زیاد هستند، اجاره خانه ها بالاست، قیمت خانه و ملک و زمین زیاد است، ساخت و سازها کیفیت ندارند و ....